- офият
- [عافيت]а1. тандурустӣ, саломатӣ, сиҳатии комил; офият ёфтан сиҳат шудан, халос шудан аз беморӣ2. оромӣ, амонӣ, осудагӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.